Andretti Green Racing heet sinds kort Andretti Autosport, een naamswijziging die is ontstaan door het vertrek van Kim Green en Kevin Savoree uit het raceteam. De herstructurering van het team moet er voor zorgen dat het eens zo succesvolle raceteam, volgend jaar weer meedoet in de strijd om het IndyCar-kampioenschap.

Het team dat we nu als Andretti Autosport kennen, vindt haar oorsprong in Forsythe Green Racing. In de jaren tachtig werkte Gerry Forsythe met Kim Green samen in de CART Indy Car World Series. Hoewel Forsythe Racing redelijk succesvol was, ze wonnen 1983 vier races en pakte de pole op Indianapolis met Teo Fabi in het rookiejaar van zowel de rijder als het team, trok Forsythe zich al in 1985 weer terug uit de autosport.

Voor 1993 besloten Gerry Forsythe en de broer van zijn oude teammanger, Barry Green, samen een team te beginnen. Dat jaar deden ze mee in het Atlantic Championship, waar zij voor Claude Bourbonnais en Jacques Villeneuve twee auto’s inzetten. Bourbonnais reed een beter seizoen dan Jacques Villeneuve, maar toch koos het team voor de jongere Villeneuve om hun IndyCar in 1994 te besturen. Met Villeneuve wonnen ze de Rookie of the Year-titel en de race op Road America.

In 1995 gingen BaIndycar-Champ95_72rry Green en Gerry Forsythe uit elkaar na een jaar in de IndyCars. Forsythe zou uiteindelijk zijn team succesvol maken waar rijders als Greg Moore, Paul Tracy en A.J. Allmendinger veel races voor zouden winnen, maar slechts één kampioenschap.

Barry Green haalde niet alleen zijn broer Kim Green binnen als teammanager, ook kreeg hij het voor elkaar om zijn talentvolle coureur Jacques Villeneuve bij zijn deel van het team te houden. Samen zouden zij dat jaar vijf races, waaronder de Indy 500, en het kampioenschap dat jaar winnen.

Maar Jacques Villeneuve vertrok na het winnen van dat kampioenschap naar Williams in de Formule 1, waardoor Team Green zonder coureur kwam te zitten. Raul Boesel kon echter voor een seizoen gecontracteerd worden, en na een seizoen als Brahma Sports Team trok het team in 1997 sigarettenfabrikant KOOL aan en kreeg Parker Johnstone een jaar lang de kans te laten zien wat hij kon.

PaulTracyClevelandIn 1998 kwam Team KOOL Green met een extra auto. Parker Johnstone vertrok bij het team, en twee jonge talenten werden gecontracteerd. Paul Tracy was al jaren bezig zijn belofte van groot talent in te lossen, maar een kampioenschap of een Indy 500-overwinning hadden er nog niet ingezeten, voornamelijk door zijn roekeloze rijstijl.

Zijn teamgenoot was Dario Franchitti. De Schot ging zijn twee jaar in de CART ChampCar Series in en was voorbestemd om Jacky Stewart als Wereld Kampioen Formule 1 op te volgen, maar het lot dacht daar anders over. Hij zou nooit meer weg komen uit de Champ- en IndyCars, op een mislukte poging in de NASCAR Sprint Cup na.

Tot en met 2002 zouden de Canadees en de Schot teamgenoten blijven. Een jaar eerder, in 2001, kregen zij Michael Andretti als teamgenoot. Zijn inschrijving heette Team Motorola, maar was in wezen Team Green. In de zomer van 2002 besloot Barry Green het team te verkopen aan zijn broer en teammanger Kim Green, adviseur Kevin Savoree, en coureur Michael Andretti. Samen namen zij het besluit de wankelende CART Series te verlaten en te vertrekken naar de rivaliserende Indy Racing League.

Ondanks vele raceoverwinningen in de CART Series, had het team nog geen enkele keer het kampioenschap gewonnen. Dario Franchitti was er in 1999 dichtbij, maar verloor het in de laatste race van het seizoen van Juan Montoya toen het aankwam op het aantal overwinningen. Niet dat Dario zich daar nog druk om kon maken na de race, zijn vriend Greg Moore was immers diezelfde race overleden.

Eenmaal in de IRL IndyCar Series aangekomen, waar Michael Andretti en Dario Franchitti versterking hadden gekregen van TAGR_Team_Mtgony Kanaan en Dan Wheldon, begon het team tot de absolute top te behoren. In 2004 won Tony Kanaan het kampioenschap, net als Dan Wheldon een jaar later. Wheldon won dat jaar ook de tweede Indy 500 voor het team, een overwinning die Michael Andretti omschreef alsof hij de race zelf als coureur had gewonnen. Andretti-pech heeft ervoor gezorgd dat hij de legendarische race als coureur nooit heeft mogen winnen. Dario Franchitti deed in 2007 nog eens dunnetjes over wat Dan Wheldon in 2005 deed, en vertrok, net als Wheldon, na dat seizoen naar Target Chip Ganassi Racing. In tegenstelling tot Wheldon ging Franchitti naar Ganassi’s NASCAR-team, maar kwam al voor het einde van het seizoen terug naar de IndyCar Series, waar hij Dan Wheldon bij Chip Ganassi’s team verving.

Bryan Herta, misschien wel Amerika’s beste wegracer sinds Mario Andretti, reed ook enkele jaren voor het team. Hoewel hij af en toe nog een race won, vertrok hij in 2007 naar Andretti Green Racings nieuwe American Le Mans Series-team. Daar reed hij samen met Marino Franchitti, de broer van zijn teamgenoot in de IndyCar Series, en Franck Montagny, die afgelopen seizoen in Sears Point voor het IndyCar-team van start mocht gaan. Het ALMS-team is er na twee jaar echter alweer mee opgehouden, zoals zoveel teams die zich terugtrokken uit de series vanwege de economische crisis.

Sinds 2004 organiseert Andretti Green Promotions de Grand Prix of St. Petersburg. Tijdens de eerste race van de IRL IndyCar Series op een stratencircuit, in 2005, eindigde het team op de eerste vier plaatsen. Een succesvol eerste evenement van Andretti Green Promotions.

Na deze succesvolle periode werd in 2008, toen de zevenjarige oorlog tussen de IRL en CART/ChampCar voorbij was, het verval van het team ingezet. Hoewel Danica Patrick en Tony Kanaan ieder nog een race wisten te winnen in 2008, ging het daarna snel bergafwaarts. Sinds 28 juni 2008 heeft het team geen race meer gewonnen in de IndyCar Series. Wel wonnen Raphael Matos en J.R. Hildebrand de Indy Lights-kampioenschappen in respectievelijk 2008 en 2009, maar succes in de Big Cars zat er niet meer in.

Ook in de A1 Grand Prix had het team maar weinig succes. Marco Andretti was het meest succesvol, maar verder dan een derde plaats in Maleisië kwam hij ook niet. Om het A1 Grand Prix-programma zal het team zich waarschijnlijk geen zorgen meer hoeven te maken, niets lijkt erop dat dit kampioenschap nog een vervolg gaat krijgen, waardoor het A1GP-avontuur voor het team na één seizoen al voorbij is.

Gedurende het afgelopen seizoen maakte het team bekend dat Kim Green en Kevin Savoree hun aandelen in het raceteam zouden verkopen en de Promotions-tak, die inmiddels ook de Toronto Grand Prix organiseert, mee zouden nemen. Michael Andretti zou de verantwoordelijkheid van het raceteam op zich nemen.

3993639568_4c48f826b2_bInmiddels is dus bekend dat Michael Andretti het team volledig in handen heeft, en de naam veranderd is in Andretti Autosport. Savoree en Green zullen de komende jaren ongetwijfeld doorgaan met het organiseren van twee succesvolle races, en misschien komen daar nog wel meer races bij. Voorlopig weet niemand nog of dit de impuls is die het team nodig had, maar Danica Patrick lijkt haar besluit om bij het team in de IZOD IndyCar Series te blijven daar wel op te hebben gebaseerd. Michael Andretti heeft haar nauw betrokken bij de herstructurering, wat haar veel vertrouwen heeft gegeven.

Het zou goed zijn voor de sport als Team Penske en Target Chip Ganassi Racing meer concurrentie krijgen volgend seizoen. Als het allemaal zo uitpakt als waar het team op hoopt, mogen we Tony Kanaan, en misschien ook Ryan Hunter-Reay die elk moment bevestigd kan worden bij het team voor volgend jaar, vooraan verwachten. En als Danica Patrick net zo constant presteert als afgelopen seizoen, zou ook zij zomaar een reële kans op de titel kunnen maken.

Mocht het nu allemaal toch niet zo’n succes worden, dan kunnen we altijd nog grappen maken over de afkorting van de nieuwe naam van het team, want bij het bedenken van de naam moet iemand bij de marketingafdeling hebben zitten slapen. Misschien een idee om daar ook maar een herstructurering door te voeren?

(foto’s eigendom van Indy Racing League (Michael Andretti, Tony Kanaan, Marco Andretti), Tim Wohlford (Dario Franchitti) uitgegeven onder Creative Commons by-sa 2.0, ChampCar World Series (Paul Tracy), American Honda Motor (Tony Kanaan) uitgeven onder Creative Commons by-nc-nd 2.0)