Het duurde even, aangezien mede door corona de boel was uitgesteld, maar afgelopen zondag startte dan eindelijk de eerste race onder de nieuwe reglementen. Hoewel de race vooraan wat strijd miste, behalve drie prachtige ronden tussen latere racewinnaar Charles Leclerc en regerend wereldkampioen Max Verstappen, was het toch een vermakelijke Grand Prix, waarbij de auto’s elkaar makkelijker wisten te volgen. Wat viel ons het meest op?

Laten we beginnen bij de winnaar: Charles Leclerc. Dat de man veel talent heeft, moge duidelijk zijn. Echter was 2021 een vrij matig jaar voor hem, waarin die uiteindelijk zelfs het onderspit moest delven ten opzichte van zijn teamgenoot. In Bahrein hebben we echter weer gezien waarom Ferrari hem een paar jaar geleden op jonge leeftijd naar het grote team liet komen. Zijn polerondje was weergaloos en ook aan zijn race viel niets op te merken. Bovendien verdedigde hij erg slim in het gevecht met Verstappen, maar daarover later meer.

Voor teamgenoot Carlos Sainz moet het weekend toch wat pijn hebben gedaan. Ja, de Spanjaard werd tweede, maar de reactie na de kwalificatie (derde) sprak boekdelen. Terwijl David Coulthard de twee mannen voor hem interviewde, stond Sainz er met een zuur gezicht bij. Het tempo in de race viel ook tegen ten opzichte van Leclerc en Verstappen. Sainz is een uitstekende coureur, maar hij weet dat Red Bull alle eieren in de Verstappen-mand gooit. Ferrari zal niet een titel willen verliezen, omdat Sainz en Leclerc te veel punten van elkaar afsnoepen. Voor Sainz dus de taak om een tandje bij te zetten, zodat hij niet heel snel op het tweede plan belandt.

Max Verstappen zal zich zijn eerste weekend met nummer 1 op de auto heel anders hebben voorgesteld. De tweede plek in de kwalificatie was prima, maar in de race ging het eigenlijk niet zo goed. Dat lag vooral aan de problemen met de auto, maar zelf was de Nederlander ook niet vlekkeloos. Normaalgesproken is zijn race-intelligentie hoger dan dat van elke andere coureur op de grid, maar op het circuit van Sakhir liet hij zich drie keer achter elkaar makkelijk voor de gek houden door Leclerc. Ja de inhaalacties in bocht 1 waren mooi, maar dat was ook omdat Leclerc de Red Bull-coureur liet gaan, om in bocht 4 zelf weer te kunnen toeslaan. Een ezel stoot zich normaal niet twee keer aan een steen, maar bij Verstappen blokkeerde bij zijn derde poging zijn wiel en daarmee was de strijd eigenlijk wel gestreden.

De enige redding voor hem was de safety car, maar hierna viel hij uit met technische problemen, net als teamgenoot Sergio Pérez, die de hele race weer niet in de buurt wist te blijven van Verstappen en in de beginfase zelfs nog een periode achter Hamilton reed. In Abu Dhabi nog bejubeld om hoe hij Verstappen aan de titel hielp, maar in Bahrein liet hij eigenlijk zien waarom hij gedurende het jaar ook genoeg kritiek kreeg. De kritiek mag ook naar Red Bull. Twee uitvallers met hetzelfde probleem. Occam’s razor dicteert dat het probleem dan eerder bij het team ligt, dan aan het feit dat de benzinepomp een standaardonderdeel is. We zijn agressieve oplossingen gewend van Newey (zie onder andere 2005 en 2014), maar daarvan weten we ook dat die niet altijd even snel worden opgelost.

Dan Lewis Hamilton, en eigenlijk heel Mercedes. Dat de snelheid zou ontbreken, was geen verrassing. De achterstand was misschien wel groter dan verwacht, maar na afloop van de race gaf Toto Wolff aan dat het weekend als testsessie werd gebruikt, wat de, achteraf mislukte, bandenstrategie verklaart. Het team heeft dus veel geleerd en het is niet een kwestie van of, maar wanneer de problemen worden opgelost. En hoe meer de auto zich ontwikkelt, hoe comfortabeler het ook wordt voor George Russell om zijn status binnen het team te verbeteren.

Man of the race was zonder twijfel Kevin Magnussen. Twee weken geleden had de Deen nog geen Formule 1-stoeltje, maar na het ontslag van Nikita Mazepin stond hij er. Zevende in de kwalificatie en vijfde in de race, waarbij hij geen twijfel had om ook het gevecht aan te gaan met de Mercedessen. Het laat zien dat Haas er goed aan heeft gedaan om 2021 op te geven. Magnussen is daarmee ook direct een goede benchmark voor Mick Schumacher, maar in de eerste ronde van de 23 (of 22) races durende strijd zakte de Duitser door het ijs. Twaalfde in de kwalificatie was vergeleken met vorig jaar goed, maar vergeleken met Magnussen eigenlijk niet. En in de race viel hij ook tegen, maar daar zijn verzachtende omstandigheden voor te verzinnen: een tik van Esteban Ocon in de eerste ronde, en het niet binnenkomen voor nieuwe banden tijdens de safety car zorgden ervoor dat hij in de eindfase een tiende plek verloor.

Net als Haas leek ook Alfa Romeo een compleet ander team dan vorig jaar en voor Valtteri Bottas moet dat goed hebben gevoeld. De Fin kwalificeerde zich erg sterk (zesde, naast oud-teamgenoot Hamilton) en had de pech dat er koppelingsproblemen waren bij de start. Desondanks knokte hij zich terug naar de achtste plek, wat een zesde plek werd na het uitvallen van de Red Bulls. Als dit weekend een voorbode was van wat Bottas kan wanneer hij de kopman van een team is, dan wordt het een heel prachtig seizoen voor het team uit Hinwil. In de afgelopen jaren werd er lacherig gedaan over Bottas 2.0 en Bottas 3.0. Ik heb geen idee welke versie in de Alfa Romeo zit, maar het is een genot om naar te kijken.

Kers op de taart is daarbij Guangyu Zhou, de enige debutant van het jaar. Er was wat kritiek op zijn overstap naar de Formule 1, omdat hij in de Formule 2 nooit echt consistent imponeerde. Maar zijn race was sterk. De Chinees maakte geen fouten, en ging de gevechten aan alsof hij al genoeg Formule 1-ervaring had. Dat werd uiteindelijk zelfs beloond met een punt aan de finish. Het enige vraagteken blijft zijn consistentie. Ook in zijn Formule 2-jaren begon hij vaak erg sterk aan een seizoen om later flink in te zakken, iets wat ook zagen bij Tsunoda bij diens debuut in 2021.

Die Yuki Tsunoda zal nu met een lekker gevoel terugkijken op Bahrein. Zijn kwalificatie was ruk (eruit in Q1, nadat hij de derde vrije training moest missen), maar in de race reed hij gestaag naar voren, wat hem uiteindelijk een achtste plek aan de finish bracht. Daarmee was hij de enige Honda Red Bull Powertrains-coureur die de finishvlag zag, want teamgenoot Pierre Gasly viel uit nadat zijn motor in de brand was gevlogen. Tot dat moment was de Fransman een van de sterkste coureurs in de race. Het is duidelijk dat de strijd om de 4e t/m 6e plek bij de constructeurs nu gaat tussen Alpha Tauri, Haas en Alfa Romeo, waarbij het vooral afhangt van de prestaties van de ‘tweede’ coureurs welk team dit gevecht gaat winnen.

Bij Alpine deed Esteban Ocon het naar behoren. Oké, in tegenstelling tot zijn teamgenoot kon hij na Q2 al douchen en na de start kreeg hij een straf voor het in de rondte tikken van Schumacher, maar de Fransman begon ondanks die momenten toch sterker aan het seizoen dan Fernando Alonso, die als negende finishte, twee plaatsen achter Ocon. Oscar Piastri staat dit jaar aan de zijlijn na het winnen van de Formule 2-titel, en Alpine zal ergens in het seizoen een keuze moeten maken om door te gaan met Alonso of de jeugd een kans te geven in 2023. Op dit moment zal het stressniveau bij Piastri niet heel hoog zijn. In 2022 ging het nog om El Plan, 2023 draait om The Plan, Mate.

Tegenvallend was Williams. Net als Alfa Romeo en Haas een team dat al jaren onderaan bungelt in de Formule 1 en voor wie 2022 een uitstekende kans was daar wat aan te doen. Echt heel goed ging dat niet. Alexander Albon liet nog wel zien waarom Red Bull ooit voor hem kon en reed een sterke kwalificatie en race. Dat dat slechts de dertiende plek opleverde zegt meer over het team dan over hem. Nicholas Latifi zijn belangrijkste wapenfeit was dat-ie makkelijk het gevecht aan ging met McLaren. In 2021 een compliment, in 2022 een voetnoot.

Een team waar veel van werd verwacht is McLaren. In Barcelona imponeerde men nog tijdens de test; in de race was Latifi, of beter gezegd zijn gebrek aan snelheid, de enige reden dat Lando Norris en Daniel Ricciardo niet vrijwel de hele race achteraan reden. Over hun weekend moeten we niet te veel woorden vuilmaken, daar komen we in de volgende races nog wel op terug, want Norris is niet optimistisch dat de problemen snel worden opgelost. Matig was ook Lance Stroll. Zoontje van de baas bij Aston Martin. In de kwalificatie verslagen door iemand die bij wijze van spreken 10 minuten voor de training begon nog thuis in Duitsland zat. De enige redding voor de Canadees is dat Nico Hülkenberg zonder voorbereiding laatste werd, op achttien seconden achterstand. Daardoor leek het alsof Stroll nog enigszins een degelijke race reed, maar iedereen weet wel beter. Dat wordt nog wat wanneer Sebastian Vettel hersteld is van corona en weer in de auto zit. Of dat in Saudi-Arabië of Australië zal zijn, moeten we nog even afwachten.

Bahrein in één alinea samengevat
Ferrari moet op een gegeven moment een keuze maken wanneer Sainz tweede coureur wordt, Verstappen kan als wereldkampioen toch niet zo met de druk van het inhalen omgaan en Mercedes komt er wel. De vraag is alleen of dat op tijd gaat zijn om Verstappen of Leclerc van de titel te houden. Daarachter is een middenveld bestaande uit Alpha Tauri, Haas, Alfa Romeo en in mindere mate Williams en Alpine, maar voor Alonso wordt het zijn laatste jaar. Net als voor Daniel Ricciardo, die achterin met McLaren achter Aston Martin aanhobbelt. Dat laatste team mist Sebastian Vettel. En de rijke Canadese vaders uit de Formule 1 moeten eens goed gaan nadenken hoe lang ze de hobby van hun lieve zoons nog willen bekostigen.

Disclaimer: al deze meningen zijn enorm gebaseerd op momentopnames en moeten (deels) met een knipoog worden genomen.
Bron(nen) foto’s: Ferrari, Red Bull, Alpha Tauri, Aston Martin