Aankomende zondag staat één van de meest prestigieuze races ter wereld op het programma: de 105e editie van de Indianapolis 500. Nadat de race vorig jaar een stuk later in het seizoen werd gehouden vanwege de coronapandemie, staat het evenement dit jaar weer gepland voor het gebruikelijke weekend eind mei. De afgelopen weken konden alle 35 inschrijvingen voor de race uitgebreid vrije trainingen afwerken en wisten 33 deelnemers zich te kwalificeren voor de race zelf. In deze voorbeschouwing blikt MotorRacingblog vooruit op de race, met één belangrijke rode lijn: de armada aan jonge toptalenten enerzijds, versus de geroutineerde veteranen anderzijds.

Geen deelname voor Kimball en Enerson
Twee coureurs hebben afgelopen zondag tevergeefs geprobeerd om zich te kwalificeren voor de grote race: Charlie Kimball en RC (Richard) Enerson. Zij vielen op ‘Bump Day’ buiten de top 33 en kunnen dus alleen op de tribune of voor de televisie de race aanschouwen. Kimball loopt zijn elfde deelname aan de race mis; zijn beste resultaat blijft daardoor vooralsnog de derde plek die hij in in 2015 pakte voor het team van Chip Ganassi. Enerson probeerde zich als rookie te kwalificeren voor het eveneens nieuwe Top Gun Racing; in de trainingen voor de kwalificatie werd al duidelijk dat het team het lastig zou gaan krijgen en het is geen verrassing dat Enerson er helaas niet bij kan zijn.

Fast Nine: Veekay en Herta imponeren
De beste negen coureurs van de eerste kwalificatiedag op zaterdag plaatsten zich voor de ‘Fast Nine’ op zondag, waarin werd uitgemaakt wie er vandoor zou gaan met de pole position en – minstens zo belangrijk – welke twee coureurs daarnaast mochten plaatsnemen op de eerste startrij. Niemand kon in de beslissende sessie tippen aan Scott Dixon. Hij pakte al vaker pole position voor de race, maar de zesvoudig IndyCar-kampioen won zijn enige Indy 500 in 2008. Naast de Nieuw-Zeelandse IndyCar-legende op de eerste startrij staan Colton Herta en de Nederlandse trots Rinus ‘VeeKay’ van Kalmthout; twee jonge talenten waarvan veel wordt verwacht.

De rest van de ‘Fast Nine’ en de eerste rijen daarna vullen zich met een opvallende tweespalt van jonge talenten en ervaren veteranen. Zo zien we op de vierde plek publiekslieveling en VeeKays teamgenoot Ed Carpenter, terwijl ook het ervaren Braziliaanse duo Hélio Castroneves en Tony Kanaan – samen goed voor vier Indy 500-zeges – goed voor de dag kwam in het kwalificatieweekend. De jongelingen Alex Palou en Patricio O’Ward, die net als Van Kalmthout hun eerste race-overwinning pakten in 2021, zullen echter niet de deur open zetten voor de oude rotten in vak van de vier linkerbochten in Indianapolis.

Rookies en voormalige winnaars
De eerder genoemde Castroneves, Kanaan en Dixon zijn drie van de maar liefst negen voormalige winnaars van de Indianapolis 500 dit in de editie van 2021 aan de start verschijnen. Ook Ryan Hunter-Reay, Alexander Rossi, Takuma Sato, Juan-Pablo Montoya, Simon Pagenaud en Will Power zijn van de partij. Sato en Montoya vallen hierbij uiteraard het meest op: het tweetal pakte elk twee overwinningen op Indy (Montoya zijn eerste was al in 2000!) en zijn hun veertigste verjaardag reeds gepasseerd.

Aan de andere kant van het spectrum staan twee rookies, oftewel coureurs die dit jaar voor het eerst aan de start van de race zullen verschijnen. Scott McLaughlin is een zeer ervaren meervoudig kampioen uit het Australische Supercars-kampioenschap die de sprong in het diepe waagde door de overstap te maken naar de IndyCar Series. In tegenstelling tot Jimmie Johnson en Romain Grosjean rijdt McLaughlin ook mee op de ovals. De Australiër pakte op de oval van Texas al een knappe tweede plek dit seizoen en zal zijn eerste Indy 500 aanvangen vanaf het midden van de zesde startrij. De andere rookie is Pietro Fittipaldi en kennen we onder andere van het invallen voor Romain Grosjean bij het Formule 1-team van Haas in het voorgaande seizoen. Fittipaldi rijdt ironisch genoeg nu wederom in de auto waar normaal gesproken Grosjean in zit; hij deed het echter absoluut niet onverdienstelijk door zich te kwalificeren aan de binnenkant van de vijfde startrij.

Wie zijn favoriet?
Het is eigenlijk onmogelijk om een duidelijke favoriet aan te wijzen voor de Indianapolis 500, gezien de grote onvoorspelbaarheid van de race en de minimale onderlinge verschillen tussen zo’n beetje alle deelnemende coureurs. We kunnen echter niet om polesitter Scott Dixon heen, die vorig jaar maar liefst 115 ronden aan de leiding reed om uiteindelijk als tweede over de finish te komen. Hélio Castroneves en Tony Kanaan zitten in de absolute late herfst van hun carrière qua leeftijd, maar ze zijn hun snelheid en streken op Indy niet verleerd en mogen daardoor niet worden overgeslagen bij het noemen van de kanshebbers. Het lokale publiek uit Indianapolis zal ongetwijfeld duimen voor Ed Carpenter, die nooit verder wist te komen dan de tweede plek maar wel altijd wordt gezien als een kanshebber. Tenslotte mogen we Colton Herta, Alex Palou, Patricio O’Ward en ‘onze eigen’ Rinus van Kalmthout niet vergeten – het imponerende viertal won elk een race dit seizoen en op basis van de vrije trainingen zou onder normale omstandigheden minstens één van hen in goede positie moeten zijn met het ingaan van de 200e ronde.

Foto: tpsdave / Wikimedia Commons / Creative Commons Zero license.