Een van de coureurs die volgens ons het meest onderschat wordt, is Adam Carroll. De Ier won dit jaar het (laatste?) A1GP-kampioenschap, maar lijkt nog altijd niet in beeld te zijn bij een Formule 1-team. Zijn grootste probleem is het gebrek aan budget, want zodra hij een goede auto onder zijn kont krijgt, presteert hij.
Allereerst even de statistieken zoals ze op DriverDB.com staan (op 16 november 2009): van de 223 races die hij in zijn carrière startte, won hij er 40 (17,94%). En dan te bedenken dat hij ook jaren in slechte auto’s heeft rondgereden, wat zijn percentage flink heeft doen zakken.
Carroll werd op 26 oktober 1982 geboren in het Noord-Ierse Portadown en begon in 1993 met karten. In 1999 reed hij in de Formula Palmer Winter Series (vier races, twee podiumplekken) en won hij negen maal in 24 races in de Formula Renault Campus France. Een jaar later reed hij de Winter Series van de Britse Formule Ford, en werd daarin kampioen. Ook pakte hij vier podiumplaatsen in het normale Formule Ford-kampioenschap en eindigde hij als elfde tijdens het jaarlijkse Formule Ford Festival.
Dat festival sloot hij een jaar later af met een derde plaats, nadat hij tiende was geworden in het Formule Ford-kampioenschap en pas in 2002 kon hij zijn talent weer echt tonen. Dat jaar reed hij in de National Class van de Britse Formule 3 en werd kampioen, door 13 van de 26 races te winnen. Een jaar later maakte hij de overstap naar de Championship Class, maar werd ook duidelijk dat de Ier het financieel niet makkelijk had. Een moeilijk jaar eindigde hij slechts op de tiende positie, na drie teams te hebben versleten. Ook reed hij in de nieuwe Formule 3 Euroseries, en scoorde hij zeven punten.
In 2004 ging het weer een stuk beter en reed hij een heel seizoen voor P1 Racing. Van de 24 races won hij er vijf, goed voor de tweede plaats in het kampioenschap achter Nelson Piquet, die later naar de Formule 1 zou overstappen. De Formula 3 European Cup won hij, hij werd zesde in Macau en derde in de Masters of Formula 3 op Zandvoort. Bovendien begon hij in 2004 als testcoureur van BAR.
In 2005 stapte hij over naar het nieuwe GP2-kampioenschap en reed hij voor Super Nova, dat in de voorloper van de GP2, de Formule 3000, nog erg succesvol was met titels voor Vincenzo Sospiri, Ricardo Zonta, Juan Pablo Montoya en Sébastien Bourdais. In de GP2 is het echter nooit een topteam geworden en Carroll eindigde zijn eerste jaar in de klasse als vijfde, met 53 punten en drie overwinningen. Nico Rosberg, Heikki Kovalainen en Scott Speed, de top drie uit dat kampioenschap, bereikten allen de Formule 1.
Geld bleef een probleem, evenals kansen bij BAR. Om die laatste reden trok hij zich terug als testcoureur, en om de eerste reden deed hij in de GP2 een stap terug naar Racing Engineering. Hij won geen race, maar werd zevende in het kampioenschap, met 33 punten. Ter vergelijking: teamgenoot Javier Villa had er nul, en zo versloeg Carroll voor het tweede jaar op rij zijn teamgenoot (een jaar eerder was het Giorgio Pantano).
In 2007 begon Carroll in het DTM-kampioenschap, in een twee jaar oude Audi van Futurecom MTE, maar later dat jaar mocht hij instappen voor FMS International in de GP2. Wederom bleek hoe goed Carroll was. Zijn voorganger Antonio Pizzonia scoorde in vijf races slechts 1 punt, teamgenoot Jason Tahinci scoorde helemaal geen punten. Carroll won twee races en eindigde, ondanks vijf races minder dan de concurrentie, als zevende in het kampioenschap, voor de dat jaar debuterende Bruno Senna.
In 2008 had Carroll geen racestoeltje gevonden, maar hij mocht toch twee raceweekenden voor FMS rijden. In de enige race waarin hij finishte, pakte hij een punt, iets wat Adrián Valles (die hij zelf verving) en Marko Asmer (zijn vervanger, en op dat moment regerend Brits Formule 3-kampioen) niet wisten te doen. Hij kwam ook weer uit in de A1GP en wist het seizoen 2008/2009 met een titel af te sluiten.
Wie de carrière van Carroll bekijkt, ziet dat hij, zeker in de GP2, met minder materiaal resultaten behaalde die geen andere coureur hem na heeft weten te doen. Ondanks geldproblemen, heeft Carroll altijd sterk weten te presteren en wij blijven het eeuwig doodzonde vinden, dat hij geen kans heeft gehad. We hoopten dat een van de nieuwe teams, bijvoorbeeld Manor, hem zou inlijven, maar voorlopig lijkt daar niets van terecht te komen.
We zouden jullie bijna vragen te bidden voor een Formule 1-stoeltje voor Carroll…