Soms zijn er van die momenten in de autosport die je niet graag meemaakt. Afgelopen zondag was zo’n dag. Een nieuwe zwarte bladzijde die toegevoegd zal worden aan het boek dat autosporthistorie heet. De finale van de IZOD IndyCar Series werd overschaduwd door de dood van Dan Wheldon.
Op het moment dat je achter je laptop zit en je ziet de eerste tweets over de zware crash binnenstromen, schrik je je vanzelf een hoedje. Je ziet dan al snel dat er ook getweet wordt dat iedereen oké is, maar vervolgens komen er ook berichten binnen over zware verwondingen van Pippa Mann en nog zwaardere voor Dan Wheldon. Als je dan vervolgens de beelden alsnog terugziet van die zware crash en dan ook langzaam maar zeker de zware gemoeden ziet op de beelden, dan krijg je een knoop in je maag.
Verleden
Het uitblijven van bericht is vaak één van de meest verontrustende dingen. Dat betekent vaak dat het zo ernstig is dat ze geen bericht uitbrengen, omdat de conditie van de getroffenen zo snel kan verslechteren dat het bericht zichzelf kan achterhalen.
Na de crash van bijvoorbeeld Robert Kubica in Canada en die van Luciano Burti op het circuit van Spa-Francorchamps kwamen al snel berichten dat ze bij bewustzijn waren. Weliswaar niet te vergelijken met deze zware crash, maar het enige bericht over de toestand van president John F. Kennedy na de aanslag op zijn leven, kwam laat: de president was overleden.
Ten tijde van de aanslag op president Kennedy waren de computers net in opkomst en ook de crashes van Burti en Kubica vielen nog net buiten de era dat Twitter en andere social media snel in opkomst kwamen. En op zo’n dag als zondag zie je de negatieve kant van die ubersnelle en populaire social media: gerucht op gerucht volgden. En zieke geesten begonnen zelfs valse tweets te verspreiden over de dood van Wheldon. In dit soort situaties is Twitter een gevaarlijk medium. Oud-coureurs Max Papis en Christian Fittipaldi tweette en retweette dit soort berichten. Zeker coureurs moeten zich bewust zijn van het ‘gevaar’ van dit soort tweets.
Verwarring
Iemand wie ook geen gevaar zag, maar misschien wel iets anders gezien heeft, is Tomas Scheckter geweest. De man wie vaak wel eens sensatie-tweets plaatst en ook niet vies is van een wat grovere tweet, was schijnbaar flink aangedaan door het ongeluk. Als een van de weinige niet gewonde coureurs verliet hij het circuit, want zo liet hij weten via een tweet dat hij ‘seen enough‘ had. Ook zijn tweet daarna was veelzeggend: “Walked past something I pray never to see again.” Maar zat Scheckter zijn followers ‘voor de gek te houden’ of was er echt iets aan de hand?
Eerbetoon
Gelukkig was er op Twitter ook voldoende respect te vinden. Mensen die opriepen om de geruchten de mond te snoeren en gewoon te bidden. Of gewoon op te roepen tot afwachten van de officiële berichten. Jammer genoeg was het officiële bericht wat er kwam een triest bericht: Dan Wheldon, tweevoudig winnaar van de Indy 500, was overleden aan de verwondingen als gevolg van zijn crash. De social media stroomden over van RIP’s en de nagedachtenissen werden al op YouTube geplaatst. Net als de filmpjes van de crash overigens. Die inmiddels al honderden malen zijn geüpload.
Vele IndyCar-coureurs en rijders uit andere raceklasses lieten hun rouw blijken, terwijl de professionele journalisten de Amerikanen roemden om hun eerbetoon aan de overleden Brit. Een enkeling durfde het zelfs al aan om op zoek te gaan naar de ‘dader’ of te herinneren aan het feit dat dit toch echt Danica’s laatste race was. Maar via Twitter of Facebook met de vinger gaan wijzen heeft geen zin. Het brengt er Dan Wheldon niet mee terug.
Dood dichtbij
Dan Wheldon die bij mij, als niet echte IndyCar-liefhebber, vooral bekend was vanwege zijn vaste waarde in het IndyCar-veld. De Engelsman zat in zijn tiende jaar van de Amerikaanse serie en had nog eerder dit jaar zijn tweede Indy 500 op zijn naam geschreven. Het was een van de eerste coureurs die ik op Twitter ging volgen. De social media brachten je immers dichterbij je helden, bij de grote mannen met die grote harten die in die bloedsnelle wagens raceten. Social media en internet brachten zondag de dood wel ineens heel dichtbij.
R.I.P. Dan Wheldon