Formule Renault 3.5, GP2, Formule 2, toch weer Formule Renault; Mikhail Aleshin heeft zich nooit echt vast kunnen bijten in een kampioenschap. Toch won hij dit seizoen bij zijn terugkeer in de Formule Renault de titel, ten koste van debutant Daniel Ricciardo. Maar met de aanwezigheid van Vitaly Petrov in de Formule 1, lijkt de kans klein dat er een tweede Rus in de koningsklasse van de autosport kan komen.

De eerste jaren van de carrière van Aleshin, reed hij niet in aansprekende klassen, en zo kwam hij uit in onder andere de Russische Formule 3 (ja, dat bestond echt) en Duitse Formule Renault. In 2004 won hij de titel in de Italiaanse Formule Renault, een jaar later werd hij tweede in de Duitse variant. Ook reed hij in het seizoen 2005/2006 in de A1 Grand Prix.

Zijn carrière kwam echt op gang in 2006, toen Carlin hem aantrok voor de Formule Renault 3.5. Het was zijn debuutseizoen, dus een elfde plaats was niet slecht. Het jaar erop werd hij echter slechts dertiende, en pas in zijn derde seizoen eindigde hij als vijfde. Drie jaar Formule Renault, met slechts een overwinning, maakte weinig indruk.

Aleshin had echter het geluk dat hij wel was opgenomen in het rijdersprogramma van Renault. In 2009 werd de nieuwe Formule 2 opgericht, en hij werd met Mirko Bortolotti en Robert Wickens in die klasse gedropt. Toevallig werden ze alle drie na het jaar uit Red Bull gezet, ondanks dat ze in de top-vier van het kampioenschap eindigden, Aleshin als derde.

Zonder Red Bull-steun moest Aleshin het weer proberen in de Formule Renault, opnieuw bij Carlin, dat de auto eindelijk competitief wist te krijgen. Aleshin won meteen de eerste race, en eindigde in de eerste helft van het seizoen meestal wel op, of in de buurt van, het podium, behalve in Brno.

Slechte resultaten in de daaropvolgende races, zorgden er echter voor dat hij en Ricciardo de laatste race van het seizoen beiden met 128 punten ingingen. In de regen had de Australiër zich beter gekwalificeerd, maar een olielek voorkwam dat hij zijn positie wist vast te houden. Aleshin haalde hem in, en werd kampioen.

Maar zo overtuigend als hij zijn titelstrijd begon, zo weinig overtuigend was zijn titel uiteindelijk daadwerkelijk tot stand gekomen. Niet alleen had Ricciardo technische problemen in de laatste race, ook werd hij in Silverstone bij de start van de baan gereden door Jon Lancaster. Het heeft hem uiteindelijk de titel gekost.

Om nog maar niet te spreken over Esteban Guerrieri. De Argentijn kwam vijftien punten te kort in de titelstrijd, precies evenveel als een overwinning oplevert. Echter, hij en teamgenoot Filip Salaquarda startten niet in race 1 in België. In Monaco reed hij helemaal niet door financiële problemen, en in Hongarije trok ISR zich terug wegens problemen met de auto.

Daarbij kwam nog een belachelijk diskwalificatie in Silverstone. Hij had de race gewonnen, nadat hij in de kwalificatie was gecrasht. Een klein stukje tape zorgde ervoor dat hij uit de race werd geschrapt. Oké, het is tegen de regels, maar de straf was fors. Guerrieri won dit jaar zes races, meer dan wie dan ook. De winst in Silverstone had hem de titel opgeleverd.

Aleshin mag zijn concurrenten dan ook erg dankbaar zijn dat ze dit seizoen de nodige problemen kenden, want aan hem ligt het niet dat hij kampioen is geworden.