Edoardo Mortara is kampioen geworden in de Formule 3 Euroseries. Een grote verrassing is dat niet, want al vanaf de eerste race leidde hij het kampioenschap en kwam de concurrentie voornamelijk van zijn, met alle respect, niet bijzonder talentvolle teamgenoot Marco Wittmann. Maar wat stelt de titel van Mortara eigenlijk voor?

Wat een Euroseries-titel in het verleden waard was, is wel duidelijk. Romain Grosjean, Nico Hülkenberg, Jules Bianchi, Paul di Resta en Lewis Hamilton hebben het allemaal tot Formule 1-(test)coureur geschopt, Jamie Green wint elk jaar wel races in het DTM en Ryan Briscoe vocht vorig jaar om de titel in de IndyCar-series.

Die coureurs werden echter kampioen in een tijd waarin een startveld van dertig coureurs geen uitzondering was, maar dit jaar gingen er gemiddeld slechts dertien coureurs van start in de races. Profiteerde Mortara gewoon van het uitgedunde veld, of heeft hij echt wel wat in zijn mars?

In 2008 leek Mortara al op weg naar de Formule 3-titel, voor Signature-Plus, maar inconsistentie en een te veel aan uitvalbeurten in de tweede helft van het seizoen, zorgden ervoor dat Nico Hülkenberg fluitend de titel pakte, met een voorsprong van 35,5 punten. Mortara werd echter wel vice-kampioen, en werd dat jaar tweede in de Grand Prix van Macau.

Het was al zijn tweede jaar in de klasse, en dus was het tijd voor een overstap naar iets hogers: de GP2, bij het team van Arden. Het team van Christian Horner teert nog altijd op de Formule 3000-successen en wordt om die reden als topteam beschouwd, maar het is niet meer dan een veredelde middenmoter waar een talentvolle coureur af en toe mee kan scoren, zoals Sébastien Buemi in 2008 bewees.

Vergelijking met Sergio Pérez
Mortara begon het seizoen uitstekend, met een overwinning in de sprintrace in Spanje, maar zijn seizoen kenmerkte zich daarna door wild rijgedrag en stomme fouten. Zijn reputatie kelderde en hij eindigde het seizoen als veertiende, met slechts negentien punten. Ter vergelijking: mededebutant en teamgenoot Sergio Pérez, die dit jaar om de titel streed in de GP2, werd twaalfde, met 22 punten.

Er zijn twee verschillen tussen de twee: het belangrijkste is dat Pérez, in tegenstelling tot Mortara, een flinke zak geld mee kan nemen en dus altijd interessant is voor de teams in de GP2. Een ander belangrijk verschil is dat waar Mortara opviel door zijn fouten, Pérez van zijn fouten wist te herstellen. Startte hij in de kwalificatie achteraan? Dan reed hij doodleuk naar een vierde plaats in de race.

Pérez kreeg een stoeltje bij Addax voor dit jaar, Mortara kon niets anders dan een stap achteruit maken en weer in de Formule 3 te gaan rijden. Hij reed eerst nog de Grand Prix van Macau, en wist deze te winnen na een dominant optreden van Signature-Plus. Hij bleef het team trouw in de Euroseries, en was, zoals gezegd, vanaf dag één de te kloppen man.

Zijn prestaties in Macau, zijn prestaties in 2008 en zijn prestaties in vergelijking met Pérez tonen aan dat Mortara zeker een topper is, en gezien zijn snelheid zou hij zeker mee hebben gedaan om de Formule 3-titel dit jaar, ook wanneer de overige teams de klasse niet in de steek hadden gelaten.

De relatieve prestaties van Mortara
Behalve dat het startveld klein was, had ook ART Grand Prix de zaken niet voor elkaar. Goed, van Jim Pla kon als rookie niet veel verwacht worden, maar Alexander Sims en Valtteri Bottas vielen flink door de mand, en wisten pas tegen het einde van het seizoen een beetje resultaten te scoren.

Hoewel Mortara sterker dan ooit was dit jaar, zijn er dus een aantal factoren die hem tegenzaten om de juiste erkenning te krijgen: als ervaren GP2-coureur had hij een voorsprong op de rest van het veld, het uitgedunde veld zorgde ervoor dat zijn prestaties niet op waarde werden geschat en het belabberde seizoen van ART versterkten de vorige twee punten nog eens.

Is Mortara een terechte kampioen? Jazeker, hij was nou eenmaal de meest constante, foutloze coureur van het jaar. Maar de belangrijkste vraag is: is zijn titel evenveel waard als die van zijn voorgangers? Ook daarop moet het antwoord ja zijn. Mortara heeft in de omstandigheden waarin hij moest werken het maximale weten te bereiken, en dat is wat een kampioen kenmerkt.

Hopelijk krijgt hij een tweede kans in de GP2.