We zijn alweer aanbeland bij de top vijf van 2009. In het rijtje vinden we twee kampioenen en twee mensen die in mijn ogen kampioen hadden moeten worden. Ook is er een erg verrassende naam in deze top vijf gekomen. Hoe dan ook, met deze post komt een einde aan mijn terugblik op afgelopen seizoen en nu begint het voorbereiden op het komende seizoen, met vooruitblikken, analyses, enzovoort. Maar eerst maak ik de top vijf nog af.
5. Robert Doornbos
We beginnen de dag met een Nederlander, Robert Doornbos. Ik moet hierbij bekennen dat ik voor het gemak zijn IndyCar-seizoen heb genegeerd, want als ik daar naar zou kijken, was hij niet eens in aanmerking gekomen voor deze lijst. Toch heb ik besloten hem wel op te noemen. Niet omdat hij Nederlander is, want dat maakt me niets uit. Wel omdat hij in de A1GP een heel andere coureur was dan in de IndyCars. Als hij wat minder pech en mislukte starts had gehad, had hij zomaar al zijn races in de klasse kunnen winnen. De A1GP lijkt geen lang leven meer beschoren en dat is voor Doornbos zonde. De IndyCars lijken toch niet bij hem te passen, maar in een klasse als de A1GP of de Superleague Formula weet hij prima te presteren. En die Doornbos hoort wat mij betreft in dit lijstje thuis.
4. Ryan Briscoe
Op de vierde plek vinden we Ryan Briscoe, die twee races voor het einde in het IndyCar-seizoen nog zijn eerste titel leek te behalen. Zo ging het na het inmiddels beruchte pitincident in Japan echter niet en hij zakte uiteindelijk tot de derde plaats in het kampioenschap. Hij was echter wel de meest consistente rijder van het hele veld. Hij kan dat helaas niet altijd omzetten naar een overwinningen, maar werd wel acht keer tweede. In vier van die races kreeg hij bovendien nog de bonuspunten voor het meeste ronden aan de leiding van de race liggen, wat aantoont dat Briscoe ook erg hard kon rijden dit jaar. Drie overwinningen maakten het nog af. Als Briscoe zijn consistentie weet vast te houden en zijn prestaties nog nét iets beter worden maken teamgenoten Will Power en Hélio Castroneves en Ganassi-coureurs Dario Franchitti en Scott Dixon volgend jaar geen kans in de titelstrijd.
3. Adam Carroll
Adam Carroll, die kampioen werd in de A1GP, vinden we terug op het erepodium. Hij sprong er qua dominantie misschien niet zo uit als andere coureurs uit deze lijst, maar wist zich toch te ontwikkelen tot een erg consistente coureur. In het openingsweekend in Zandvoort (nog in 2008), viel hij in de regen in beide races uit, maar in de twaalf races die volgden won hij vijf keer, werd hij drie keer tweede, een keer vierde, twee keer vijfde en viel hij in Zuid-Afrika uit. De uitvalbeurt kwam door Fairuz Fauzy, die de Ier van de baan tikte.
Bovendien kreeg hij in Portugal nog twee onterechte drive through-penalty’s: een valse start die geen valse start was, en het inhalen onder een safety car door een ongelukkige samenloop van omstandigheden: daar waar het hele veld bij de herstart gebruik maakte van de powerboost, remde raceleider Filipe Albuquerque af. Het harmonica-effect dat ontstond zorgde voor problemen in het middenveld, en dus de straf voor Carroll, die Australiër John Martin inhaalde. Deze drive through zat het team niet uit en Carroll finishte als tweede, wat na een tijdstraf een vijfde plek werd.
Vijfde worden met twee straffen blijft echter netjes en dit soort tegenslagen kwam Carroll ook telkens weer te boven. Op Brands Hatch domineerde hij vervolgens zo sterk, dat het duidelijk was dat hij de terechte kampioen was van het vierde, en mogelijk laatste, A1GP-seizoen.
2. Renger van der Zande
Renger van der Zande heb ik op de tweede plaats gezet omdat hij in de Britse Formule 3 goed liet zien wat hij kan. Als de Nederlander een heel seizoen had mogen racen en niet in dienst had gereden van teamgenoot Walter Grubmüller, dan was het nog maar de vraag of Daniel Ricciardo wel zo makkelijk de titel had behaald. Ook reed Van der Zande nog in de Formule 3 Euroseries, waarin zijn resultaten misschien niet zo uitblonken, maar waarin hij de auto wel wist te ontwikkelen, en wanneer de afstelling klopte, reed hij hard. Het is te hopen dat hij in 2010 niet zo’n onzeker jaar krijgt als dit jaar en wie weet kan hij zijn carrière weer in de rails krijgen. Het GP2-seizoen is nog ver weg, maar ik mag toch wel verwachten dat de teams zijn prestaties in Engeland hebben meegekregen.
1. Jules Bianchi
En dan de nummer een uit mijn rijtje. Jules Bianchi. Wie alleen een korte termijn-geheugen heeft, ziet de slechte prestatie van de Fransman in Macau, maar het hele jaar was hij onklopbaar in de Formule 3 Euroseries. Hij zette ook een aantal records neer in zijn weg naar de titel. (Die records tel ik vanaf 2006, toen de reversed grid op de zondag werd ingevoerd). Zijn 114 punten waren meer dan van welke andere kampioen dan ook sinds 2006. En met negen overwinningen verbrak hij ook het oude record van voormalig teamgenoot Nico Hülkenberg. De voorsprong in het kampioenschap (39 punten op Christian Vietoris) is ook niet eerder geëvenaard. Tevens is Bianchi de enige coureur die er in is geslaagd om sinds de invoering van de reversed grid beide races in een weekend te winnen. Dat deed hij op Zandvoort.
Diezelfde locatie zorgde er echter ook voor dat een wat minder karaktertrekje van hem duidelijk werd. Tijdens de Masters of Formula 3 hield hij na het rijden van de snelste tijd in de kwalificatie zijn concurrentie op, wat er voor zorgde dat hij behoorlijk eenvoudig pole-position kon pakken. Veel coureurs meldden zich bij de wedstrijdleiding en daar bleek ook wel dat Bianchi zelf wel wist dat hij fout zat. “Hij trok wit weg tijdens de ondervraging”, vertelde Renger van der Zande destijds aan GPUpdate.net. Een straf volgde en Bianchi moest de race als zesde beginnen. Zelf vond hij vijf strafplaatsen voor het blokken van vier coureurs nogal raar. In de race werd hij nog wel vierde.
Hoe dan ook, ondanks dat zijn gedrag in Zandvoort een smetje op zijn seizoen was, heeft Bianchi zich wel in de kijker gereden en hij mag in december voor Ferrari testen. Mogelijk wordt hij ook opgenomen in een toekomstig rijdersprogramma van de Italianen en met Nicolas Todt (zoon van) als manager, moet dat wel lukken. Nu is het tijd voor de GP2, en dan in 2011 of 2012 volgt ongetwijfeld een overstap naar de Formule 1.
Dit was mijn top vijftien van het afgelopen seizoen. Staan er mensen in die er niet in horen, of mis ik mensen? Laat het me gerust weten!
(fotobronnen: www.robertdoornbos.com (Doornbos), www.autoweek.com (Briscoe), www.adamcarrollracing.com (Carroll), www.trustrenger.com (Van der Zande) en www.f3euroseries.com (Bianchi))
——————————