De MotoGP kon in Duitsland de onverwachte vroege terugkeer van Valentino Rossi vieren, maar de race werd gewonnen door Dani Pedrosa. In de Moto2 zorgde Toni Eliás ervoor dat Andrea Iannone zijn dominantie opnieuw niet kon omzetten in winst en Marc Márquez won ondanks problemen in de openingsfase toch weer in het Open Spaans Kampioenschap 125 cc.

The Doctor is terug

Na de World Superbikes-races in Brno twee weken geleden, bleef Sterilgarda Yamaha nog even plakken. Er moest wat testwerk worden verricht. Rossi kreeg de beschikking over de Yamaha R1 van James Toseland om na zijn eerste stapjes in Misano nog eens te testen wat hij allemaal wel en niet kon. Toen zowel de teamarts als de circuitartsen groen licht gaven stond niets Rossi’s terugkeer nog in de weg. Voor een man op krukken was hij zelfs heel redelijk onderweg in de trainingen, en in de kwalificatie kwam hij op een vijfde plaats uit. Zijn teamgenoot Jorge Lorenzo was weliswaar de snelste man op de baan, maar blies in de kwalificatie na zijn snelste ronde de motor op. Over het oliespoor kwamen Ben Spies en Randy de Puniet ten val. Vooral zuur voor Spies aangezien de Texaan een veel snellere tijd had kunnen rijden dan de dertiende plaats waar hij op uitkwam. Bij De Puniet werd even voor zijn deelname gevreesd, maar hij had zich als zevende gekwalificeerd en was vastbesloten toch op te stappen. Naast Lorenzo op rij één stonden opnieuw Stoner en Pedrosa. Een grote verrassing was de goede kwalificatie van Héctor Barberá, die zijn langzamere privé-Ducati op zes neerzette.

Red Flagged!

De start was zoals gebruikelijk een prooi voor Pedrosa, maar Lorenzo had zijn landgenoot al na een paar rondjes weer te grazen. Achter hem gooide Barberá de hele boel overhoop met een droomstart die hem op plaats drie deed belanden. Andrea Dovizioso, Casey Stoner en Rossi drongen nadrukkelijk aan, maar het duurde even voordat Barberá zich gewonnen gaf en langzaam naar achteren verdween. Maar door die ronde oponthoud waren Pedrosa en Lorenzo gevlogen en moesten Stoner en Rossi aardig wat terrein goedmaken.

Toen werd ineens de rode vlag gezwaaid: crash in de Omega. De Puniet was hard onderuit gegaan waarbij zijn motor vlamvatte. Mika Kallio kon de Fransman niet meer te ontwijken en reed over zijn been, waarna Álvaro Bautista en Aleix Espargaró bovenop de gecrashte Honda knalden. De Puniet werd met een brancard afgevoerd en na onderzoek in het ziekenhuis in Hartmannsdorf werden een gebroken scheen- en kuitbeen vastgesteld. Een beetje zuur was dat door zijn crash ook Bautista en Espargaró waren uitgevallen, want volgens de regels die Dorna heeft opgesteld is het niet toegestaan om aan de herstart te verschijnen als je niet binnen vijf minuten na de rode vlag met motor en al terug in je pitbox bent. En zowel de Suzuki als de Ducati waren rijp voor de sloop. Colin Edwards ging vlak voor de crash van De Puniet ook onderuit, maar hij kon wel nog in de pits terugkomen. Bautista was het duidelijk niet met de actie eens en moest uiteindelijk door een official bijna van zijn reserve-Suzuki getrokken worden. Hoe hard teambaas Paul Denning ook protesteerde, het had geen zin.

Zielige vertoning

De tussenkop zegt eigenlijk alles hoe ik over de herstart dacht. Dertien motoren mochten er maar verschijnen dankzij die starre regelgeving. En het aftelrijmpje was nog niet klaar, want na een bocht waren het er nog maar twaalf omdat Kallio in de grindbak terecht kwam. Lorenzo leek zijn race weer op te pakken door Pedrosa snel in te halen, maar dit keer kon hij de Spanjaard niet afschudden. Achter hen was ‘Dovi’ door Rossi gepasseerd en zag Stoner en ‘The Doctor’ weer bij hem weglopen. Hij kreeg het zelfs met Marco Simoncelli aan de stok die na een goede herstart op plaats zes kwam te rijden. Vooraan slaagde Pedrosa er na enkele mislukte pogingen toch in Lorenzo uit te remmen en dit keer gaf hij zijn plek niet meer af. Pedrosa won eindelijk weer een Grand Prix, voor Lorenzo. Daarachter was het tot de allerlaatste bocht spannend tussen Stoner en Rossi. De Italiaan leek in zijn rentree al meteen het podium te halen, maar Stoner ging hem met een last-ditch maneuvre in Queckenberg nog voorbij, waardoor Rossi naar vier terugviel. Dovizioso werd wat eenzaam vijfde, net voor Simoncelli. Alex de Angelis kon dankzij alle uitvallers zijn rentree in de MotoGP met 4 punten vieren, want hij werd laatste op twaalf. In de WK-stand heeft Lorenzo nog steeds niet veel te duchten want zijn voorsprong op Pedrosa blijft 47 punten.

Moto 2: Local Hero

Dat Iannone in Duitsland weer goed zou zijn en de trainingen weer domineerde, was niet zo’n verrassing meer. Dat thuisrijder Arne Tode ineens op plek twee terechtkwam in de kwalificatie en zelfs Elías, Julián Simón en Gábor Talmácsi voorbleef, dat deed wel bij wat mensen de wenkbrouwen fronzen. Ook het team van Sito Pons deed weer van zich spreken: Axel Pons was nog steeds geblesseerd, maar zijn vervanger Carmelo Morales lag na zijn zware crash in Barcelona ook in de lappenmand. En dus kwam er een invaller voor de invaller: de Australiër Damien Cudlin, normaliter op een Yamaha-machine actief in het IDM Supersport Championship. Voor iemand die nog nooit op een Pons Kalex had gereden deed hij het niet onaardig: 22ste van de 41 deelnemers. Xavier Simeon eindigde in de kwalificatie als 25ste. Je kon voor de start trouwens goed zien dat die arme Tode niet echt lekker in zijn vel zat: tweede getraind op je thuisbaan (hij woont op fietsafstand) dat legt nogal wat druk op je. Eerst stopte hij na de opwarmronde bij de verkeerde startplek, en daarna sloeg ook nog de motor af. Gelukkig kreeg de zenuwachtige Duitser zijn machine weer aan de praat en kon er gewoon gestart worden.

Twee mannen

Tode’s start was niet slecht, maar hij verloor toch een aantal plaatsen door het oprukken van Elías en Talmácsi. De Hongaar zette zelfs meteen door en kwam voor Iannone de Omega uit. Achteraan ging het mis toen Lukáš Pešek te laat remde en Joan Olivé, Richard Carduz en Yuki Takahashi opruimde. Takahashi probeerde nog wel verder te rijden, maar moest een rondje later alsnog opgeven. De Speed-Up ATR machines begonnen inmiddels langzaam bij de rest weg te lopen. Iannone was even later Talmácsi gepasseerd en er viel al snel een gat van zes seconden naar Elías op drie, Simon op vier en Corsi op vijf. Maar alweer een ronde later mocht Corsi een plek opschuiven doordat Simon zichzelf van de motor katapulteerde in Queckenberg Kurve. Ook voor Thomas Lüthi was de race snel over. De Zwitser worstelde al het hele weekend met de setup van zijn Moriwaki, trainde slechts als 21ste en was zelfs rookies Cudlin en Simeon niet de baas. Hij eindigde het weekend dan ook in stijl: in de grindbak van de Coca-Cola-bocht.

Slijtageslag

Intussen veerde Eddy Mielke weer op, want de twee Speed-Up-rijders waren halverwege langzamere rondetijden gaan rijden. Talmácsi viel als eerste terug in een groepje met Elías, Corsi, Fonsi Nieto en Roberto Rolfo en kon zich niet tegen hen verdedigen. Het Sachsenring-circuit is bepaald geen hogesnelheidsbaan en alle start-stop-actie zorgde ervoor dat Talmácsi en Iannone met ernstige bandenslijtage te maken kregen.

Elías had het gat met Iannone in no-time dichtgereden en op kale banden was het voor de Italiaan onmogelijk de Spanjaard achter zich te houden. Achter hen was Corsi weggevallen, exact op dezelfde manier als Simon. De twee Superbike-veteranen Nieto en Rolfo mochten dus ineens om een podiumplaats gaan vechten. En Axel Pons mag zich wel eens ernstig gaan afvragen wat hij in de Moto2 doet. Zelf lijkt hij dit seizoen niet met de Pons Kalex overweg te kunnen, maar eerst Morales in Spanje en nu Cudlin lieten het potentieel zien dat hij niet kon bereiken. Cudlin was heel stiekem van 22 opgerukt, profiteerde van wat uitvallers, ging af en toe pittige duels aan en reed ineens op zeven rond achter Talmácsi en Karl Abraham.

Elías was niet meer in te halen en deed heel goede zaken voor het kampioenschap. Iannone werd wat teleurgesteld tweede en Rolfo en Nieto maakten het tot de laatste bocht heel erg spannend. Uiteindelijk was Rolfo nét de snelste in de laatste sprint en pakte een verdiend podium. Nieto was vierde, Abraham vijfde en Talmácsi zesde. Cudlin hielt zijn zevende plaats keurig vast en mocht naderhand in een mix van Strine-Engels en Oostenrijks-Duits aan reporter Alex Hofmann uitleggen waarom er niet nog meer in zat: “Am Ende, meine Reife fully kapoet!” Simeon pakte met een vijftiende plek nog net één punt. In de WK-stand loopt Elías weer wat uit op Lüthi, die Iannone heel dichtbij ziet komen. Voor de rest verandert er weinig, omdat de nummers drie tot en met acht of slecht scoren of uitvallen.

125 CC: Raindrops keep falling on my head

In het Open Spaans Kampioenschap 125 CC was er voor de start al een uitvaller: Nicolás Terol was na zijn uitval in Barcelona ernstiger geblesseerd geraakt dan verwacht. Op zaterdag besloot de nummer drie in het kampioenschap niet van start te gaan. Marc Márquez domineerde de trainingen en de kwalificatie, en naast hem vertrokken zoals gewoonlijk Bradley Smith en Pol Espargaró. Sandro Cortese deed het goed met een vierde trainingstijd in eigen land.

Een flinke regenbui liet de teams op zondagmorgen even panikeren of ze nu op slicks de eerste ronden rustig aan moesten doen of op regenbanden zo hard mogelijk over de natte baan moesten gaan. Uiteindelijk kozen drie coureurs voor regenbanden: Jonas Folger (elfde), Marcel Schrötter (vijftiende) en Michael van der Mark (drieëntwintigste). Bij de start bleek de baan inderdaad kletsnat en zij die op slicks niet heel erg voorzichtig deden konden al meteen inpakken. Alberto Moncayo had de dubieuze eer om als eerste onderuit te gaan en als afschrikwekkend voorbeeld te dienen.

Het publiek stond op de banken, want Folger en Schrötter hoefden met regenbanden niet zo erg in te houden en reden tot ieders tevredenheid op één en twee, ongeveer 2,5 seconden voor Márquez. Ook Van der Mark sneed door het veld en lag een tijdje op een heel keurige negende plaats. Helaas begon de baan na verloop van tijd op te drogen, waardoor alle drie weer snel ingelopen werden en met bovenmatige bandenslijtage te maken kregen.

Márquez en Espargaró namen al snel hun vertrouwde eerste en tweede stek over, maar daar achter was het veld helemaal door elkaar geschud door de regen. Smith reed een tijdlang derde, maar had het zwaar in een groepje met Cortese, Randy Krummenacher, Esteve Rabat, Johann Zarco en Tomoyoshi ‘Tommy’ Koyama. En terwijl Folger en Schrötter terugvielen, klom een andere Duitser juist sterk omhoog. Wildcardrijder Daniel Kartheiniger was op een IDM-spec KTM als 26ste vertrokken, maar wist zich net als Cudlin in de Moto2  stukje bij beetje naar voren te rijden. Tegen het einde van de race zat Kartheiniger in een groep samen met Iwema. De Drent had het heel rustig aan gedaan en was zo rond zijn startplek (twaalfde) blijven rijden. Helaas kon hij de race niet uitrijden, want zijn Aprilia kreeg een vastloper waardoor hij in de grindbak moest uitrollen.

Contador vs. Schleck

Intussen gebeurde er iets vreemds vooraan, want Márquez en Espargaró leken naar de Tour de France te hebben gekeken: ze zaten net zo te pokeren als Contador en Schleck in een bergrit. Ze dwongen elkaar voortdurend de kop op, wilden niet voor elkaar rijden en als ze nog langzamer waren gaan rijden, hadden ze een sur-place op het circuit gemaakt. Maar voor Espargaró had het pokerspelletje grote gevolgen. Op het rechte eind richting de Sachsen Kurve reed hij een veel te wijde lijn over de curbs waar nog nat kunstgras naast lag en vloog de Spanjaard van zijn motor af. Márquez kon er maar nét langs, maar moest even vol in de ankers. Daarmee deed Espargaró hem opnieuw de zege cadeau.

Márquez hoefde niet echt haast meer te maken en reed de race beheerst uit, waarmee hij Derbi Racing de honderdste overwinning in de geschiedenis van de 125CC schonk. Achter hem werd het nog wel spannend. Koyama, Krummenacher, Cortese, Rabat en Smith vochten in een groepje om de overige podiumplaatsen en er waren positiewisselingen tot in de laatste ronde. Krummenacher schakelde zichzelf uit met een valpartij en Cortese lag daarna een tijdje op twee, maar Koyama passeerde hem in de laatste ronde toch weer en bezorgde het armlastige Racing Team Germany belangrijke punten en een totaal onverwachte podiumplaats. Ook Cortese was niet ontevreden met een derde plaats op eigen terrein. Rabat en Smith bleven met de ondankbare plaatsen zitten, vierde en vijfde. Wildcardrijder Kartheiniger hield op zijn KTM de tiende plaats keurig vast en Krummenacher kwam teleurgesteld met een kromme motor als elfde binnen. Van der Mark slaagde er nadat de baan was opgedroogd niet in de race uit te rijden. De slijtage aan zijn banden was te groot en bovendien kreeg de Rotterdammer ook nog met pech te maken. Zijn collega-regenrijders Folger en Schrötter reden wel uit en konden dankzij de vele uitvallers nog een paar punten oprapen. In de WK-stand loopt Márquez door de nul-score van Espargaró weer wat verder uit en kan Smith dankzij Terols afmelding wat dichterbij komen.

Silly Season 2011

Onlangs is bekend geworden dat Stoner in 2011 voor Honda zal uitkomen, waardoor de weg bij Ducati vrij lijkt voor Rossi. De reden dat dit nog niet officieel is bevestigd ligt schijnbaar in de Grand Prix van Laguna Seca komend weekend. Voor Yamaha is Amerika een belangrijke markt, dus heeft men Ducati gevraagd de officiële bekendmaking even uit te stellen. In ruil daarvoor zal Yamaha niet moeilijk doen als het testseizoen in november begint en Rossi dan al voor Ducati laten rijden. Een tweede gerucht gaat om de Tsjech Karl Abraham, die met sponsorgeld van zijn vader probeert een privé-Ducati op de kop te tikken. Er zou al een test achter gesloten deuren op Mugello zijn geweest. En LCR-rijder Randy de Puniet heeft de hoop uitgesproken in Brno op 15 augustus weer aan de start te staan, zijn plaats in Laguna Seca wordt ingenomen door World Superbike-rijder Roger Lee Hayden.