Robin Frijns maakte afgelopen weekend eindelijk zijn GP2-debuut, nadat hij in Maleisië nog langs de kant stond. De Nederlander liet meteen zien snel te zijn, maar zal vanwege een botsing in de eerste race toch niet helemaal tevreden terugkijken op zijn raceweekend bij Hilmer Motorsport.
Wat voorafging
Frijns zijn carrière ging de afgelopen jaren als een raket: Formule BMW-kampioen in 2010, Formule Renault Eurocup-kampioen in 2011 en Formule Renault 3.5-kampioen in 2012. Het leverde hem een testcontract op bij Sauber, maar geld voor een stoeltje in de GP2 was er niet. Naar verluidt zou hij bij een paar teams wel gratis hebben kunnen rijden, maar het verhaal gaat dat hij dit niet wilde vanwege de kwaliteit van het teams en hij zou ook nog wat onrealistische eisen hebben.
Als we het Zwitserse Blick mogen geloven, was Sauber-teambaas Monisha Kaltenborn niet zo blij met de houding van de Nederlander, die er in Sakhir plotseling toch bij was, bij het nieuwe Hilmer Motorsport. Geen team waarmee zeges kunnen worden behaald, maar Conor Daly, de man die Frijns verving, liet in Maleisië zien dat punten wel mogelijk zijn.
Vrijdag: training en kwalificatie
In de vrije training was het nog wennen voor Frijns, die de Pirelli-banden uit de GP2 nog niet kende. De 23ste plek leek dan ook tegen te vallen, maar hij was meer dan een seconde sneller dan teamgenoot Pål Varhaug, die laatste werd. Zolang hij dat soort dingen laat zien, valt het de teambazen in de Formule 1 wel op wat hij kan, want die hebben ook wel door dat Hilmer geen topteam is.
In de kwalificatie wist Frijns vriend en vijand nog te verbazen door knap een tiende startplaats te behalen voor zijn eerste race. Hij meende zonder verkeer zelfs drie tienden sneller gekund te hebben en dat zou hem zelfs een plek op de tweede rij hebben opgeleverd. Het verschil met Varhaug? Opnieuw meer dan een seconde en de Noor startte als 24ste.
Zaterdag: hoofdrace
Problemen met Marcus Ericsson op de startgrid zorgden ervoor dat Frijns effectief als negende startte, maar hij kwam niet goed weg en viel terug naar de elfde plek. De Nederlander maakte vroeg in de race zijn pitstop en was daarna met DAMS-coureur Stephane Richelmi in gevecht om de tiende plek.
En toen ging het mis. Frijns ging met veel te veel snelheid te bocht in, terwijl Richelmi zijn racelijn pakte en raakte de Monegask. Die viel uit, terwijl Frijns een extra pitstop moest maken om zijn voorvleugel te vervangen. Bovendien kreeg hij nog een terechte drive through-penalty voor zijn actie om uiteindelijk als 23ste te finishen.
Niet het gewenste resultaat en aangezien Frijns in de seizoensfinale van de Formule Renault 3.5 al een reputatie had gekregen na zijn botsing met Jules Bianchi ook absoluut niet de juiste manier om aan zijn GP2-carrière te beginnen.
Zondag: sprintrace
Op zondag de sprintrace, zonder pitstops. Vanaf zijn plek in het achterveld wist Frijns een degelijke inhaalrace te rijden, waarmee hij op wist te klimmen naar de vijftiende positie. Toen begon de onervarenheid met de Pirelli-banden hem parten te spelen en viel hij weer terug naar de 23ste plek, waarop hij ook was begonnen.
Conclusie
Een debuutweekend met pieken en dalen voor Frijns, die in de kwalificatie en de races liet zien dat het er qua snelheid allemaal wel in zit. Het wilde moet echter stoppen wil hij kans maken op een Formule 1-stoeltje in de toekomst. Dat het qua banden niet lekker ging, is geen ramp. Mederookie Alexander Rossi eindigde de sprintrace ook maar als twintigste na een podiumplek in de eerste race – al had dat er meer mee te maken dat hij in de eerste ronde geraakt werd en een nieuwe voorvleugel moest halen.
Hopelijk lukt het Frijns om het seizoen af te maken bij Hilmer, wat momenteel nog erg onzeker is. Het bandenmanagement zal dan vanzelf komen en als hij dan ook iets rustiger weet te worden, kan hij waarschijnlijk met name in de sprintraces genoeg successen boeken. Het kan hem een goed GP2-stoeltje voor 2014 opleveren, maar nog belangrijker: Sauber en de andere teams weten wat hij in zijn mars heeft.