“My mind, in the last 15 laps was thinking that many things, yes. Many many things”, zo sprak Webber tijdens de persconferentie na afloop van de Grand Prix van Maleisië. Het was zijn reactie op de vraag of hij na de actie van Sebastian Vettel nadacht over zijn toekomst bij Red Bull of zelfs zijn toekomst in de Formule 1. Een analyse van de mogelijke gevolgen.
Red Bull heeft een groot probleem. Het team rijdt al jaren met twee teamgenoten die elkaar het liefst de hersenen willen inslaan, maar genoeg respect voor elkaar als coureur hebben, om aan het teambelang te denken en samen te werken. Na de gebeurtenissen in Maleisië is het nog maar de vraag of één van hen ooit nog een teamorder zal opvolgen.
De oplossing lijkt voor de hand te liggen. Vettel is al drie jaar op rij kampioen geworden en Webber, toch al niet de jongste meer, zijn contract loopt na dit jaar af. Een andere coureur in plaats van de Australiër, eentje die er wat minder moeite mee heeft om in dienst van Vettel te rijden, en je bent klaar. Maar is dat wel de juiste oplossing?
Als men over twintig jaar boeken schrijft over de hegemonie van Vettel in de Formule 1, waar zal het boek dan over gaan? Gaat het over Vettel die zo geweldig was, dat hij van Red Bull een kampioensteam heeft gemaakt, of gaat het over Vettel die boven zichzelf uit wist te stijgen dankzij de geweldige auto’s die Adrian Newey, en dus Red Bull, hem wist te geven?
De komende weken, of maanden, zal duidelijk worden welke optie Red Bull prefereert. Want Vettel nu zijn gang laten gaan, geeft het signaal af dat hij groter is dan het team. En dan maakt het niet uit dat Christian Horner teambaas is, want waarom zou er dan nog naar hem worden geluisterd?
Kiest Red Bull er echter voor om Vettel (intern) zwaar te disciplineren, dan kan het zomaar zijn dat de relatie tussen beide partijen ernstig wordt verstoord. Vergeet niet wat er in 2007 gebeurde, toen Fernando Alonso door rookie Lewis Hamilton werd verslagen en zo boos was dat hij geen voorkeursbehandeling kreeg, dat hij na een jaar alweer weg was bij McLaren.
Als Red Bull er daadwerkelijk in gelooft groter te zijn dan Vettel, is er maar één oplossing, en die oplossing betekent het begin van het einde van de relatie. Williams heeft bewezen dat dit geen ramp hoeft te zijn. Nigel Mansell werd in 1992 de deur gewezen nadat hij kampioen was geworden en Alain Prost werd een jaar later kampioen. In 1996 en 1997 herhaalde zich dit met Damon Hill en Jacques Villeneuve.
Het niet straffen van Vettel kan overigens ook nog andere, serieuzere consequenties hebben. Ferrari overkwam in 1982 hetzelfde, toen Didier Pironi een afspraak om niet aan te vallen aan zijn laars lapte en Gilles Villeneuve inhaalde. Enkele weken later was de enorm pissige Canadees dood, omdat hij in de kwalificatie te veel risico nam om de pole van Pironi af te pakken.
Dit laatste is een extreem voorbeeld, maar Webber kan wel zó boos zijn, dat hij meer risico’s gaat nemen om Vettel te verslaan, dan wel achter zich te houden. Dit zal absoluut voor brokken zorgen en los van de eventuele fysieke consequenties zal dit het team ook veel punten kosten.
Nogmaals, de oplossing voor de lange termijn, zou zijn om Vettel nu te bestraffen. Gaat hij weg, jammer dan. Als Red Bull in haar eigen kwaliteiten gelooft, maakt het niet uit welke topcoureur voor het team rijdt. Het is alleen zo jammer dat die ene wereldkampioen die Red Bull kon krijgen, voor de komende drie jaar vastzit aan Mercedes…
————————-
Drieluik Vettel vs. Webber
Vettel – laffe hond of geboren winnaar?
Wat zijn de consequenties voor Red Bull?
Top vijf verstoorde teamrelaties