Voorbeschouwing Australische Grand Prix

Door Luc van Dijk

Het is inmiddels ruim vier maanden is geleden sinds de Formule 1 er een nieuwe wereldkampioen bij kreeg. In Abu Dhabi werd Sebastian Vettel de eerste Duitse wereldkampioen na Michael Schumacher, als gevolg van tactisch gepruts van Ferrari. We zijn nu vele wintertests verder, en eindelijk gaat het weer echt beginnen.

De Grand Prix van Bahrein kon, ondanks de grote toegevoegde waarde aan de Formule 1-kalender, helaas niet doorgaan dit jaar, in verband met de opstanden die heel de Arabische wereld momenteel teisteren. Daarom is de Formule 1-opener terug op de plaats waar hij volgens velen behoort. De Formule 1 is back in business met de Grote Prijs van Australië.

Het circuit

De voorheen traditionele seizoensopener en sinds Bahrein de openingsrace heeft overgenomen vaak de eerste interessante race van het seizoen, wordt verreden op het bovenstaande semi-stratencircuit in Albert Park. Het circuit is enorm populair bij coureurs, teams en fans. Ondanks de niet heel erg interessant uitziende lay-out, blijkt het circuit over de jaren een garantie voor een leuke race te zijn geworden, regen of niet. Helaas is dit de zoveelste leuke race geworden die in gevaar is gekomen, door de dollardrang van dhr. Ecclestone. Als Melbourne niet snel doet wat hij wil, en dat is een nachtrace en liefst ook meer geld, dreigt Australië het tweede continent zonder race te worden.

Melbourne Grand Prix Circuit ligt er op vrijdagochtend meestal totaal griploos bij, doordat het een jaar lang buiten gebruik is geweest. Echter, zoals bijvoorbeeld ook in Monaco het geval is, verbetert het circuit van uur tot uur en met de grip komt het vaak wel goed. Door de vele rechte stukken en de chicanes die daarop volgen, is de baan wel erg zwaar voor de remmen en zeker met de propvolle benzinetanks waar de coureurs sinds vorig jaar de race mee van start gaan.

Racelengte: 58 ronden (58 × 5,303 km = 307,574 km)
Ronderecord: M Schumacher – 1:24.125 (2004)

Historie

Albert Park verzorgt sinds 1996 de Grote Prijs Formule 1 van Australië. Daarvoor werd de race op Adelaide gereden. Ook in de jaren 50 werden er twee Australische Grands Prix verreden op het circuit, maar die waren toen nog geen races voor het Wereldkampioenschap Formule 1.

In 1996 leek het mis te gaan voor Melbourne. Nadat de aanleg van het circuit al op veel tegenstand was gestuit vanwege de bouw in een park, dreigde de race toch in Adelaide te blijven. Melbourne bood echter een hoger bedrag en wist Zuid-Australische stad te verslaan. Nooit meer is de Formule 1 teruggekeerd naar Adelaide.

Inmiddels heeft iedereen het circuit in Melbourne in zijn hart gesloten. De fans zijn er altijd dolenthousiast, de coureurs houden van de race en ook Formule 1-baas Ecclestone heeft aangegeven dat hij het jammer zou vinden als dit circuit verloren zou gaan voor de kalender. Tot 2006 wist niemand meer anders dan dat de Grote Prijs van Australië de opener van het seizoen zou zijn, maar toen stond daar opeens Bahrein boven Australië. Het nieuwe circuit in Bahrein kreeg in overleg met de Australiërs de voorkeur boven Melbourne, waar datzelfde weekend de Commonwealth Games gehouden zouden worden. Daarna keerde Australië nog drie keer terug als race nummer een, maar uiteindelijk heeft Bernie het handige middel van de zomertijd uitgevonden om ervoor te zorgen dat Europese fans een uurtje langer mogen blijven liggen ’s ochtends. Daardoor is de race nu de eerste interessante race van het seizoen, na de altijd saaie Bahreinse Grand Prix. Dit jaar mag Melbourne zich weer verheugen op de eer van seizoensopener, al komt dat door de politieke omstandigheden die Bahrein op dit moment bezighouden.

Albert Park staat door de jaren heen garant voor spectaculaire races, waarin het circuit niet geschikt bleek te zijn voor Ralf Schumacher en Jacques Villeneuve.

Villeneuve was in 1996 supersnel, maar door een probleem met zijn wagen was het de debutant niet gegund om te winnen. Dat was het hem een jaar later ook niet, toen hij er al in de eerste bocht uit werd gekegeld door Eddie Irvine.

In 1998 haalde Ralf Schumacher het podium nog in Melbourne, maar wie zal dat zich nog kunnen herinneren? Een belangrijker moment van Ralf Schumacher in Melbourne was zijn crash met, jawel, Jacques Villeneuve. Villeneuve lanceerde zichzelf vol over de Duitser en vloog de muur in, waarbij beide banden van zijn BAR loskwamen. Een band raakte een marshall waardoor er een dode te betreuren was in 2001. Een jaar later moet Schumacher gedacht hebben, wat Villeneuve kan, kan ik ook, want nog voordat de eerste bocht van de eerste ronde was gehaald, besloot hij zich in derde positie over de leidende Rubens Barrichello te lanceren, met een enorme chaos als gevolg.

Het circuit bleek ook een goede mogelijkheid te zijn voor de kleinere teams om punten te pakken. In 1999 wist debutant Pedro de la Rosa dit te doen in de Arrows van een jaar eerder, achter een totale chaos van in brand staande auto’s en veel andere uitvallers. Lokale held Mark Webber bleek in 2002 in zijn Minardi punten te kunnen pakken door de vijfde plaats te behalen, na de startchaos. Hispania Racing, Team Lotus en Marussia Virgin Racing zullen hun kansen ruiken.

McLaren en Ferrari zijn vaak sterk op het stratencircuit. In 1997 en 1998 wist McLaren de overwinning binnen te slepen, net als in 2008 met Lewis Hamilton en in 2010 met Jenson Button. In 2000, 2001, 2002 en 2004 deed Michael Schumacher dit, in 1999 was Eddie Irvine succesvol, terwijl Kimi Raikkonen in 2007 met zijn Ferrari de snelste bleek.

Misschien nog verrassender, was de winst van Brawn GP in 2009. Het uit de dood herrezen Honda onder een nieuwe naam pakte de 1-2 als opmaat voor hun wereldkampioenschap.

Winnaars door de jaren heen

1996: Damon Hill (Williams)
1997: David Coulthard (McLaren)
1998: Mika Häkkinen (McLaren)
1999: Eddie Irvine (Ferrari)
2000: Michael Schumacher (Ferrari)
2001: Michael Schumacher (Ferrari)
2002: Michael Schumacher (Ferrari)
2003: David Coulthard (McLaren)
2004: Michael Schumacher (Ferrari)
2005: Giancarlo Fisichella (Renault)
2006: Fernando Alonso (Renault)
2007: Kimi Räikkönen (Ferrari)
2008: Lewis Hamilton (McLaren)
2009: Jenson Button (Brawn GP)
2010: Jenson Button (McLaren)

Voorspelling

Jenson Button wil graag een hattrick scoren, terwijl Schumacher eindelijk de gang naar het podium wil maken, iets wat hem sinds zijn terugkeer nog niet gelukt is. Red Bull Racing heeft veel pech gehad op dit circuit en het is voor Webber te hopen dat hij met een opnieuw snelle auto, nu wel eens de rust bewaard voor eigen publiek.

Het weer

Na een regenachtige donderdag en vrijdag, lijkt er geen twijfel over te bestaan dat we een droge zaterdag en zondag tegemoet gaan in de aangename Australische herfst met ongeveer 20 à 25 graden. Misschien kan de laaghangende zon, vanwege de plaatselijke starttijd, 17:00, nog een rol spelen in de race.

Op TV

Zondag

08:00 – 10:00: Race
13:00 – 16:00: Race herhaling (RTL7)
14:00 – 15:55: Race herhaling (BBC1)

Veel plezier!

Lees ook:
– Historische voorbeschouwing Grand Prix van Australië
– 2010: Analyse Australische Grand Prix: Heldenrace Button