Vorige week was het twee jaar geleden dat Elly Beinhorn-Rosemeyer overleed. Zij was de vrouw van Bernd Rosemeyer, maar dat was zeker niet het enige waar ze bekend om stond. Voor haar huwelijk met de Duitse Grand Prix-rijder had ze al naam voor haarzelf gemaakt als piloot van vliegtuigen.
Al op 21-jarige leeftijd leerde de jonge Duitse vliegen. In de jaren ’20 was dit nog hoogst ongebruikelijk voor een vrouw, en het was dan ook geen verrassing dat haar familie hier tegen was. Ze zette toch door, en op 1931 vloog ze haar eerste langeafstandsvlucht. Deze vlucht bracht haar naar het West-Afrikaanse Portugees Guinea (nu Guinea-Bissau). Tijdens de terugvlucht moest ze een noodlanding maken in de Sahara door een defect aan de motor. Met hulp van nomaden maakte ze vervolgens op kamelen de tocht naar Timboektoe. Ondertussen had Frankrijk bericht gekregen van haar lot, waarop het land een militair vliegtuig stuurde om haar op te halen. In april 1931 vloog ze zelf terug naar Berlijn, waar ze als een heldin onthaald werd.
Kort daarna vl
oog ze via vluchten naar Mali, Perzië, Mount Everest, Australië en Peru een rondje om de wereld, om weer in Berlijn terug te keren. Daar werd ze als een nog grotere heldin onthaald, maar had ze al wel een schuld van meer dan 15.000 DM. opgebouwd. Deze schuld kon ze echter terugbetalen dankzij de Hindenburg Cup, de hoogste onderscheiding die een Duitser in de vluchtvaart kon krijgen, die haar 10.000 DM opleverde, samen met nog meer onderscheidingen. Ook verdiende ze geld door het schrijven van verhalen en verkopen van foto’s van haar reis.
In de jaren die volgden maakte ze vluchten over Afrika, Midden- en Noord-Amerika. Bij terugkomst had Hannoverse de status van legende vergaard. Over deze jaren als pilote zou ze later zeggen: ,,Ik had het geluk in een tijd te vliegen waarin het nog een echt avontuur was. Ik heb deze heerlijke, onafhankelijke tijd beleefd alsof de hemel nog helemaal van mij alleen was.”
Op 29 september 1935 vond in Brno de Tsjecho-Slowaakse Grand Prix plaats. Elly Beinhorn was op dat moment in Tsjecho-Slowakije om een van haar vele lezingen te geven. Auto-Union nodigde haar hierop uit om de Grand Prix te bezoeken. Op het podium ontmoette zij de winnaar van de race, Bernd Rosemeyer. De Auto-Union-fahrer was op slag verliefd op haar, en samen brachten zij de avond na zijn eerste Grand Prix-overwinning door.
Een jaar later, op 13 juli, sta
pten de twee in het huwelijk. Dit huwelijk was een uitgelezen kans voor de Nazi-partij om het huwelijk tussen twee volkshelden te kapen. Heimrich Himmler besloot daarom om Bernd Rosemeyer een lid van de SS te maken. Rosemeyer had hier zelf geen keuze in, en jaren later zou blijken dat Rosemeyer niets met de nazi-ideologie had.
1936 was een goed jaar voor Bernd Rosemeyer. Niet alleen stapte hij in het huwelijk met de vrouw op wie hij smoorverliefd was, ook won hij dat jaar veel races, waaronder drie van de vier Grands Prix die meetelden voor het Europese Grands Prix Kampioenschap en het kampioenschap zelf.
Een jaar later zouden de successen echter niet zo groot zijn. Hij won wel voor het tweede jaar op rij de Eifelrennen op de Nürburgring en de Vanderbilt Cup, maar geen enkele Grand Prix die voor het Europese Grands Prix Kampioenschap meetelde. In dat kampioenschap zou de regerend kampioen op een teleurstellende zevende plaats eindigen.
Autofabrikanten waren in die tijd behalve met Grand Prix-racen ook druk in de weer met het verbreken van wereldsnelheidsrecords. Het nieuws van iedere succesvolle recordpoging ging de wereld over en bracht veel aanzien voor de fabrikant in kwestie met zich mee. Op 28 januari 1938, tien weken nadat Bernd Rosemeyer Jr. geboren was, ondernam Auto-Union in een directe confrontatie met Mercedes-Benz een recordpoging. Nadat Mercedes-Benz-fahrer Rudolf Caracciola die ochtend met 432 kilometer per uur een nieuw record had gevestigd, besloot Rosemeyer het er ook op te wagen, ondanks de toegenomen wind. Na twee testritten op de Autobahn van Frankfurt am Main naar Darmstadt, ging Rosemeyer er even voor het middaguur dan echt voor. Een windvlaag of een onverwacht aerodynamisch effect bracht de Auto-Union-Stromlinienwagen van haar koers. Een stuurcorrectie van de coureur pakte verkeerd uit, waarop hij met 440 kilometer per uur van de baan raakte. De auto raakte los van de grond waarop Rosemeyer uit de auto werd geslingerd. Hij had geen schijn van kans en overleed ter plekke op slechts achtentwintigjarige leeftijd.
Het overlijden van Bernd Rosemeyer werd overal in Duitsland herdacht. Elly Beinhorn-Rosemeyer ontving van prominente nazi’s, waaronder Adolf Hitler, persoonlijke condoleances. Haar wens was om haar echtgenoot in een simpele, non-politieke, uitvaart te begraven. Dit werd echter genegeerd en verschillende prominente nazi’s hielden een toespraak op zijn begrafenis, tot woede van Beinhorn, die volgens verhalen de uitvaart daarop verliet.
Prof. Dr. Bernd Rosemeyer Jr. en Hans-Joachim Stuck, hun vaders waren teamgenoten bij Auto-Union
Na het overlijden van Bernd Rosemeyer maakte Beinhorn nog één vlucht voor de oorlog. Haar doel was om naar Japan te vliegen, maar toen haar het nieuws bereikte dat China en Japan in oorlog waren met elkaar en Europa op het moment stond ook in oorlog te geraken, besloot ze terug te keren naar Duitsland. Daar trouwde ze in 1941 met Dr. Karl Wittman. Met hem kreeg ze een dochter, Stephanie. Alsof het lot ermee speelde overleed ook haar tweede echtgenoot al vroeg, in 1948.
Na de oorlog pakte ze het vliegen weer op. Nog één keer maakte ze een langeafstandsvlucht, deze keer naar Tripoli. In 1979 gaf ze haar vlieglicentie op, na vijftig jaar gevlogen te hebben.
Op 28 november 2007 overleed Elly Beinhorn-Rosemeyer in de omgeving van München, waar haar zoon Prof. Dr. Bernd Rosemeyer Jr. werkzaam is als orthopedist.
(foto’s eigendom van Deutsches Bundesarchiv (foto 1, 2 en 3) uitgegeven onder Creative Commons Attribution ShareAlike 3.0 Germany, Erika39 (Prof. Dr. Bernd Rosemeyer Jr. en Hans-Joachim Stuck) uitgegeven onder Creative Commons Attribution 3.0 Unported)
